Onze staatsinrichting lijkt niet veel mensen bezig te houden. Vrijheid van alles, verantwoordelijkheid voor niks, wel rechten geen plichten: het lijken volksgeboden geworden. Dit ondergraaft onze staatsinrichting. Toch laten we het doorklotsen. Ik dacht opeens aan de VVE: Vereniging van Eigenaren, bij appartementengebouwen. Een VVE vind ik een soort staatsinrichtingsspel. Want elke VVE kent vrijheid met grenzen, rechten in balans met plichten, verantwoordelijkheid voor het geheel met individueel belang. Dan blijkt dat het VVE-samen-spel niet vanzelf gaat. Dat het spel boekhouders en besluitvinders vraagt, techneuten en socialen vraagt, koffieschenkers en koffiedrinkers. Goed dat de VVE verplicht is. Eigenlijk moet elke straat een VVE zijn. Over buurtalert/wacht, schone straat, goed groen, energieproductie, wateropvang. Dan blijft iedereen leren dat samen-spelen nodig is. Dat er meer is dan jouw mening of perceelsgrens. Ik voel dat ik die ‘dwang’ nodig heb, anders duik ik weg, een vorm van nieuwe solidaire verbinding … als VVE-Knarrenhofjes?
Naar KNAR project
Actie-kans
Stuur nog een kaartje naar iemand, of een aardig berichtje. Bellen is ook leuk.
(Bij deze aan iedereen!)
Fit tip
Ook tijdens kerstdiners, zit recht en ‘actief’, dat geeft de meeste buikruimte. Met op tijd een loopje. Proef en kauw goed, neem rust in alle gesprekken. Heerlijk!