Er is een nieuw recht: het recht op per drie jaar een nieuwe bril. De brillenreclames framen dit voortdurend: Gebruik je recht op een nieuwe bril ! Wat bedoeld was als basisverzekering voor mensen die zonder bril geen scherpe werkelijkheid zien, leidt tot een mistig zicht op wat een recht is. Stel: een man geeft … Lees meer
Mijn dag begint ouderwets, met de krant. Het nieuws is verschrikkelijk. Slecht nieuws houdt ons alert aldus de evolutieleer. Je inzet voor een betere wereld is lastig te verhalen. Als kaarsvlammetje brengt De Volkskrant een kadertje ‘150’. Met 150 woorden slaagt De Volkskrant er echter in mijn dag te verpesten. Hun formule: onzinnig geblaat over … Lees meer
‘Morgen moet ik stemmen, dus dan kan ik niet’, zei mijn oma lang geleden. Later begreep ik dat zij vanaf haar kamer een mooi uitzicht had op de toestroom naar het stemlokaal in het tehuis. Bekenden keken naar boven, zwaaiden en gingen misschien langs. Zij nam genoegen met formaat studentenkamer. Ze zat er 23 jaar … Lees meer
Met woorden gaat er iets bewegen. Naar het goede of naar het slechte. In het kleine van thuis of in het grote van de wereld. Ook met woorden geldt: wat je aandacht geeft, groeit. De taal rond 9/11 was de taal van oorlog en strijd. Zelfs verzoenende woorden werden hierdoor verminkt: ‘voor vrede moeten we … Lees meer
Minder aardgas. U weet waarom. Dus isoleren: minder warmte vraagt minder energie. Altijd goed. En toch … het klimaatdenken leidt tot een ‘one issue’ aanpak. Isoleren is doel; het middel maakt niet uit. Eigen-Huis-Eerst-clubs voeren acties voor het isoleren van spouwmuren met chemisch-synthetisch spul. Daar zit het jaren, dus voor ‘niemand’ een probleem. Dat is … Lees meer
Soms hoor je wel eens wat waarvan je denkt: heee! Pratend over de scheefgroei van inkomensongelijkheid kreeg de looneis de schuld. Of beter: de eis van x% loonsverhoging. Stel x is 3. Dat geeft: 1.000 euro wordt 1.030; 3.000 wordt 3.090; 6.000 wordt 6.180 euro. Voila! De inkomensongelijkheid is toegenomen. Na een tiental jaren of … Lees meer
Wandelen in de buitenlucht valt me zwaar. Elk verloren blikje, mondkapje of blisterzakje vertroebelt mijn kijk op het grote geheel. Ik kan niet om het zwerfvuil heen kijken en van het natuurschoon genieten. Het is zo’n aanzuigend detail als De Schreeuw zou zijn in een schilderij met mooie natuur. Het zakje toont de egoïstische aardeloosheid … Lees meer
Veel mensen houden van dieren. Sommigen overigens alleen op hun bord. Wie van grote dieren houdt, houdt vanzelf van kleine dieren. Het is allemaal ‘leven’. Wie dus van dieren houdt, begrijpt het nut van insecten, wormen, mieren, bacteriën en ander gekriebel. Wie van dieren houdt, begrijpt het nut van een wormrijke, krioelende bodem. Boeren beheren … Lees meer
Engelstalige namen voor Hollandse bedrijven: ik vind dat tamelijk irritant. Geef mij maar namen als ‘De koffiejongens’ of ‘Pieter Pot’ uit Rotterdam; deze namen tonen de kracht van het Hollands. Inderdaad, Pieter Pot (‘verpakkingsvrije boodschappen’) heeft ‘slechts’ NL-ambities. Mr Marvis (herenbroeken), Labfresh, New York Pizza, Vinted, Bagel & Beans, The Happy Soaps, Yumeko (beddengoed), VanMoof … Lees meer
De e-bikes vlogen links (en gelukkig niet: ‘links en rechts’) van mij over het fietspad. De trage trapbeweging van de e-fietser toonde in een verheven arrogantie de moeiteloze voortgang in het fietsleven. Verheven boven het zwoegende trapvolk toont de e-fietser dat milieu gemak en geluk brengt. En zo misleidt. De e-bikeverkoper recycleert niets. De accu … Lees meer