De postbode stond geschrokken bij onze oprit. Zij hoorde onze auto niet. Ook een hybride kan stilletjes wegrijden. Ik dacht eraan nu het grasmaai- en kantjesknipseizoen volop opklinkt. Het benzinetijdperk blijkt levendig in de cultuur van tuinonderhoud. Moet mijn huis aardgasvrij, dan kan de tuin van de benzine af. Benzinevrij tuinieren scheelt herrie en uitstoot. Neem de stille handknipschaar. Of de geruisloze grasmaairobot. Het kan. Maar toen zag ik dat de stillere e-kantmaaier via een ronddraaiend kunststofdraad het gras snijdt. De draad slijt. En zo Pfas verspreidt! Ik helemaal confuus. Zijn ijzerslijtende mesjes zo duur, schadelijk of onveilig dat de fabriek voor Pfas kiest? Ik kies de duwgrasmaaier, de handschaar. Meest aarde-veilig, denk ik. De gemeentehovenier moet voor het vele groen lastigere keuzen maken. Hier bedreigt groenonderhouds-Pfas het groene insectenleven. Ha! daarom zien we soms schapen! Stil en fossiele-brandstofvrij. Biosuper! Misschien schaapje leasen? Geen gemekker, wel geblaat. (Postbode ook blij.)
Naar KNAR project
Actie kans
Slijp de messen en doe handwerk in de tuin.