Met woorden gaat er iets bewegen. Naar het goede of naar het slechte. In het kleine van thuis of in het grote van de wereld. Ook met woorden geldt: wat je aandacht geeft, groeit. De taal rond 9/11 was de taal van oorlog en strijd. Zelfs verzoenende woorden werden hierdoor verminkt: ‘voor vrede moeten we strijden’. We gebruiken snel de woorden om te zeggen wat we niet willen. We zijn ‘tegen zinloos geweld’, ‘voor minder azielzoekers’, ‘voor minder plastic’. Wat we wél willen, blijft onduidelijk. Zo zijn we opgevoed: de verboden van ‘gij zult niet …’. Een navigatiedame die zegt ‘ga niet naar rechts en niet rechtdoor’ lijkt me een winstmodel voor autoschadebedrijven. Het loont te bedenken waar het om gaat. Zo werd ‘tegen racisme’ omgezet in ‘voor respect’. Lach om de politicus die zegt “Wat we (sic!) vooral niet willen, …”? Kortom, ik zeg vanaf nu wat ik wil!
Naar KNAR project
Actie-kans
Ik wil lokale chocolade. Tja! Deze keer biologische of fair trade chocopaaseitjes?
Fit tip
Fitness voor rechter-linker hersenhelft: beweeg linker arm naar buiten en tegelijk rechter been naar buiten. Idem rechter arm – linker been, enzovoort, Tien keer?